​بعضی از آدمها مثل یک آپارتمان هستند .

مبله…

شیک….

راحت…..

اما دو روز که توش زندگی میکنی 

دلت تا سرحد مرگ میگیره !

بعضی آدمها مثل یه قلعه هستند ! خودت را می کشی تا بری داخلش !

بعد می بینی اون تو هیچی نیست .

جز چند تا سنگ کهنه و رنگ و رو رفته !

اما !!!

بعضی ها مثل باغند ! میری تو، قدم میزنی ؛ نگاه میکنی 

عطرش رو بو می کشی ؛ رنگ ها رو تماشا میکنی .

میری و میری آخری در کار نیست .

به دیوار که رسیدی بن بست نیست 

میتونی دور باغ بگردی 

چه آرامشی داره ؛ همنفس بودن با کسیکه دلش دریاست و تو هرروز یه چیزی میتونی ازش یادبگیری چون روحش بزرگه

زندگیتون پر ازاین آدما…….